'E scugnizze - Gente 'e malavita/'A mpignatora
’A MPIGNATORA
Quann’ ’o sabbato ’o juorno ’onna Carmela
va attuorno arrecuglienno, uh mamma mia !
’A gente se giallèa comm’ ’a cannela!
Chella ve fa veni’ na malatia!
’A Rossa ha da scunta’ na pezza ’e tela
e pava ’o sango suio; ronna Lucia
ha da scunta’ na vesta; a siè—Michela
l’ha da ra’ tanto e tanto ’e sanzarìa...
’A mpignatora, tutta ncannaccata,
vicino ’e qquatte a vide già spunta’
cu o cane ’e presa e l’ ommo! E fa ’a cuntata.
Arrecoglie e s’ ’o ssegna int’ ’a libbretta,
ma quanno vère ch’ è mal aria e ba’
caccia ’a spatella ’a rint’ ’a na cazetta...