Paggena:'E Lluce-luce.djvu/65

63

Core e penziero

E ’o ppoco ’e pizza rustica... e ’a cassata...
Chello che spetta doppo... uno s’ ’o ppiglia
primula... c’ ’a vuluntà d’ ’a ’unammurata,
quann’uno è cuoco cu’ na gran famiglia
⁠titulata.

Ma i’ nun so’ cuoco. I’ tengo ’n’arta ’e mmane,
ch’è ’n’arta leggia; e faccio sempe festa.
Quant’è ’nu mese? Quatto settimane?
— Ogge ’nu iuorno e ’n’ato poirimane. —
Una... fatico, e doppo a chi mme ’mpresta.

E ’ncampagna c’ ’amice a tanto a ttesta...

Ma i’... mo’ ’nce vo’... si nun appiccio fuoco
e si pastiere e struffole nun faccio...
te vaso comme nun vasava ’o cuoco,
ca t’abbracciava... no comm’io t’abbraccio!

Chello c’ ’a me se vo’... chello s’ottene...
’O bbene... e quacche ccosa cchiù d’ ’o bbene!

Ma... ll’arta è leggia... e faccio sempe festa.
E si ’stu cuoco s’ha pigliato... ’o bello...
Che fa?... Fa lusso. Càgnate ’sta vesta.
Ca i’ mme cuntento... mme cuntento... ’e chello...
⁠ca te resta... »