Paggena:La Divina Commedia Napoletano Domenico Jaccarino-Nfierno.djvu/206

Chesta paggena è stata leggiuta du' vote e mo è fernuta.
— 52 —

Ccà se chiagneno mò tutte li danne,
Nc'è Alisandro, e Dionisio che soffrire
A Cecilia facette assaje malanne,
E chillo llà che à li capille nire
È Azzolino, e chillo llà ch'è ghiunno
È Obizzo d'Este, che stette a fenire
Acciso da lo figlio a chisto munno,
Io mme votaje, e chillo secotaje:
Chisto te sia pe primmo, e io secunno.
Cchiù nnante lo Cientauro pò guardaje
Gente nfì a ncanna co lo sango a stesa
Che volleva sentenno gruosse guaje.
Nce ammostaje n'ombra sola sola appesa
Dicenno: chisto è Guito Monteforte
Che accedette no Prencepe a la Chiesa.
Po vedette cchiù ggente, che la sorte
Avevano de sta nfino a la panza,
E assaje nne canoscette nfra ste pporte.
Chiù sango a ppoco a ppoco ognuno scanza,
E nfì a li piede jeva pò fenenno,
Lo fuosso ne zompammo ccà 'mparanza.
E comme da sta parte staje vedenno
Lo sango, che se fa sempe cchiù nterra.
Voglio che a mme no poco staje sentenno
Da chesta parte addò nce sta la terra
Lo sango saglie sempe anfi che nchiacca
Addò a la tirania se fa la guerra.
Ccà la Justizia co la spata spacca
Chill'Attila tiranno che mo fragne,
E pirro e Siesto già sconquassa e sciacca.
Reniero da Corneto che mo chiagne
E Reniero che fuje ditto lo Pazzo,
Che fuje birbante, e mo sentì fa lagne.
Pò s'avotaje, e passajemo lo guazzo.